Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Allium atroviolaceum & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Pòrri-fèr(-vióulet)

Allium atroviolaceum

Amaryllidaceae Alliaceae

Autre noum : Porre-fèr(-vióulet).

Nom en français : Poireau des vignes violet-obscur.

Descripcioun :
Lou pòrri-fèr-vióulet es esta destria, d'un poun de vist boutani, i'a gaire. Èi proche dóu pòrri cultiva, Allium porrum, emé si lònguis estamino que sorton de la flour, pamens li tepalo soun pu courto (< 4,5 mm) e proun vióuleto, e sa cabosso a de 60 à 120 veno (lou pòrri cultiva n'a ges o mens que 5). Sèmblo proun tambèn au pòrri-fèr-bastard (qu'es un bastard entre lou pòrri-fèr-vióulet e lou pòrri-fèr) e au pòrri-fèr. Coumpara emé lou pòrri-fèr o lou pòrri-fèr-bastard.

Usanço :
A li mémis usanço que lou pòrri-fèr.

Port : Grando erbo
Taio : 60 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Allium
Famiho : Amaryllidaceae
Famiho classico : Alliaceae

Ordre : Asparagales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Ermas - Camin - Champ - Vignarés
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Allium atroviolaceum auct. (= Allium porrum subsp. porrum L., 1753 )

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Allium atroviolaceum & Taraxacum officinale

R
RR
R
R
R
ges
ges
ges

Coumpara Pòrri-fèr(-vióulet) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò